Sultan 2. Mahmud devrinin önemli devlet adamlarından olup sadrazamlığa kadar yükselen Mehmed Said Galip Paşa henüz reisülküttap (dışişleri bakanı) iken bir akşamüstü yazı yazdırması gerekir. Kâtip gelsin diye buyurur ancak o saatte Babıâli’de genç bir memur olan Pertev Efendi’den başka kâtip kalmadığını söylerler. Onu çağırtıp bir müsveddeyi temize çektirir, biraz sohbet eder ve liyakatini anlar. O sıralarda (1811) Rusya ile süren barış müzakerelerine murahhas tayin edilince Petersburg’a giderken Pertev Efendi’yi de refakatine alır. Osmanlı heyeti St. Petersburg’da sekiz ay kalır. Pertev Efendi de o sürede biraz Rusça öğrenir.
İbnülemin, Pertev Paşa’nın torunu Aziz Bey’den Petersburg’da yaşanan ilginç bir olayı nakleder. Rusların Osmanlı heyetini misafir etmekle görevlendirdikleri ev sahibinin kızı, genç ve yakışıklı Pertev’e abayı yaktığından kendini İstanbul’a götürmesini teklif etmiş fakat bu teklif Pertev tarafından kabul edilmemiş. Bunun üzerine gönlü yaralı kız da saçından bir mühür kesesi örüp yadigâr olarak Pertev’e vermiş. Pertev Efendi bu keseyi ömrünün sonuna kadar saklamış. Kim bilir neler hissetmiş, neler yaşamıştır. Kıza karşı mutlaka o da ilgisiz kalamamış ama bir şeyleri aşamamış gibi duruyor. Hüzünlü bir hikâye…
(İbnülemin, Son Şairler, sf. 1302)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder