Osmanlıda ve halihazır erbab-ı ilim arasında herkesin göklere çıkardığı, meşhur ve makbul iki adam vardır ki ben de bunlara hiç ısınamamışımdır. Biri Ahmed Cevdet Paşa diğeri ise Koca Ragıp Paşa. Bu Ragıp Paşa’nın kim olduğuna falan girmeyeceğim, merak eden rahatlıkla nette bulabilir. Değinmek istediğim husus bunun yazdığı remizli-rumuzlu bir şiir. Yazmış bir şiir ama anlamak için epeyce çaba sarfetmek lazım. Belki divanına da almıştır, incelemedim. Bu şiirin yazılı olduğu kağıdı daha sonraları gören veya eline geçiren birisi de kafiyesine bir ayak uydurmuş ki keyiften dörtköşe oldum. Evveliyatını vermediğim kağıdın sonlarındaki ibareler şöyle:
…
Olur Allahdan inayet ana şah
Sebeb budur anlayasın padişah
Dedi tarihini Ragıb remz ile
Bir iki üç dört beş kâfla
------
Hallolundu Râgıbâ remzin temâm
Sen de evkâtın geçirdin lâfla
…
Olur Allahdan inayet ana şah
Sebeb budur anlayasın padişah
Dedi tarihini Ragıb remz ile
Bir iki üç dört beş kâfla
------
Hallolundu Râgıbâ remzin temâm
Sen de evkâtın geçirdin lâfla
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder