Dinle gel sohbetimi cân u gönülden her ân
Şimdiki gibi değil dönmeli her gün devrân
Pek ayıpdır karı yanında geride dursan
Oğlum evlenme sakın sonra olursun pişman
Şöyle böyle hiç uyudup gönlünü hiç kırdım mı
Bir takım olmayacak siklete gör girdim mi
Baksana kocaya kız kardaşını verdim mi
Oğlum evlenme sakın sonra olursun pişman
Vardır akdığı kadar içime her gün kanımın
Pekçe sıkıldığı şeydir bu da zira canımın
Azdırırlar bilirüm kızları komşu hanımın
Oğlum evlenme sakın sonra olursun pişman
Temiz üstün başın işte nesi var karnın tok
Bulsak istediğimiz gibi bu günden tezi yok
Varacak sana teninden saçımın ifratı çok
Oğlum evlenme sakın sonra olursun pişman
Anla söz ülfetin olan ile eyle sohbet
Aldığın günden edersin iki aycık rahat
Çekme gör gayri meşakkatler ile hem zahmet
Oğlum evlenme sakın sonra olursun pişman
Sen henüz bağ-ı letâfetde yetişmiş gülsün
Koklamamış seni bir kimse aceb sünbülsün
Şimdi başlı başına yavrucağım bülbülsün
Oğlum evlenme sakın sonra olursun pişman
Bilmemisen şu benim doğruya olduğun özüm
Çıkar ânide sana söylediğim mücmele sözüm
Gez yürü gençliğini bil â benim iki gözüm
Oğlum evlenme sakın sonra olursun pişman
Arak u bâdeyi Sermed gibi bir şevkle çâk
Başın âzâde iken hayş edip zevkine bak
Gördüğün her gül-i nevrestelere su gibi ak
Oğlum evlenme sakın sonra olursun pişman
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder